خبر فوری
کیفیت هوای تهران قابل قبول است ۲۷ هزار اهدای خون در سه شب قدر اهدا شد نجات ۱۹ نفر در پی آتش‌سوزی ساختمانی در میدان امام حسین (ع) کیفیت هوای تهران قابل قبول است تسلیت رئیس ستاد اجرایی فرمان امام در پی درگذشت حجت‌الاسلام والمسلمین «حسینعلی نیری» فرصت مجدد ثبت‌نام در آزمون کارشناسی ارشد گروه پزشکی از ۱۷ فروردین آغاز نام‌نویسی آزمون مدارس سمپاد از فردا ثبت بیش از ۵۳۰ میلیون تردد در جاده‌های کشور طی ۲۰ روز اخیر پاسخگویی به نیاز درمانی بیش از ۹۲‌ هزار مراجعه کننده در نوروز/ واکسیناسیون حجاج در ایام تعطیل ادامه دارد تشدید برخورد با تخلفات حادثه‌ساز در روز طبیعت ۷۴۷ نفر در تصادفات ۱۸ روز گذشته جان باخته‌اند موزه هفت‌چنار و ۲ شهربازی منطقه ۱۰ برای معلولان رایگان شد اهدای خون مشاور عالی وزیر بهداشت در مرکز جامع انتقال خون وصال شیرازی تصادف مرگبار در سیستان و بلوچستان؛ ۴ نفر فوت و ۲ نفر مجروح شدند اسباب‌کشی در ایام نوروز فقط با هماهنگی پلیس امکان‌پذیر است
۱۰:۱۹ - ۳۰ خرداد ۱۴۰۱
تعداد‌بازدید‌: ۷۵۷
گزارش جدید محققان دانمارکی؛

محققان دریافتند افرادی که دارای تغییرات ژنتیکی مرتبط با کاهش کلسترول بد LDL مشابه داروهای استاتین هستند، به نظر می رسد در معرض خطر ابتلا به آب مروارید و جراحی آب مروارید قرار دارند.

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از ساینس دیلی، تحقیقات قبلی شواهدی را نشان داده است که داروهای استاتین ممکن است خطر ابتلاء به آب مروارید را افزایش دهد. در این مطالعه، محققان بررسی کردند که آیا ژن‌های خاصی که فعالیت استاتین‌ها را تقلید می‌کنند ممکن است به طور مستقل خطر ابتلاء به آب مروارید را افزایش دهند یا خیر.

داروهای استاتین با مهار آنزیمی به نام HMGCR سطح کلسترول LDL را کاهش می‌دهند. تلاش‌های تحقیقاتی قبلی تأیید کرده‌اند که انواع مختلف در ناحیه ژن HMGCR ژنوم انسان بر نحوه متابولیسم کلسترول افراد تأثیر می‌گذارد.

«جوناس گهاوس»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کپنهاگ دانمارک، گفت: «ما توانستیم بین انواع ژنتیکی که مهار HMGCR و ایجاد آب مروارید را تقلید می‌کنند، ارتباط برقرار کنیم.»

محققان این مطالعه، داده‌های ژنتیکی بیش از ۴۰۲۰۰۰ نفر را تجزیه و تحلیل کردند. آنها بر روی پنج نوع ژنتیکی رایج که سطح کلسترول LDL را کاهش می‌دهند، تمرکز کردند. سپس آنها امتیازات ژنتیکی را بر اساس تأثیر هر گونه که قبلاً شناسایی شده بود بر کلسترول LDL محاسبه کردند.

گهاوس گفت: «وقتی ما حامل یک جهش از دست دادن عملکرد هستیم، ژن کمتر عمل می‌کند. اگر آن ژن عمل نکند، بدن نمی‌تواند آن پروتئین را تولید کند. به زبان ساده، جهش از دست دادن عملکرد در ژن HMGCR برابر با مصرف یک داروی استاتین است.»

ارزیابی بیشتر این ارتباط در کارآزمایی‌های بالینی بیشتر برای تأیید این یافته‌ها مورد نیاز است.

ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر: