آپنه خواب یک اختلال تنفسی بسیار مخرب است. اکنون، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این اختلال ممکن است باعث کاهش سلامت مغز در میان مردان مسنی شود که هیچ مشکل سلامتی مهم دیگری ندارند.
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، این کاهش می‌تواند به صورت از دست دادن قابل توجه حافظه، کنترل کمتر تکانه‌ها، اختلال در استدلال مکانی و یا ناتوانی در تمرکز و تفکر واضح ظاهر شود.
دکتر «ایوانا روزنزوایگ»، نویسنده این مطالعه و سرپرست مرکز خواب و مغز در کالج کینگ لندن، توضیح داد: «آپنه خواب زمانی است که به دلیل انسداد جزئی یا کامل راه هوایی فوقانی، تنفس هنگام خواب متوقف شده و مجدداً شروع می‌شود.»
وی در ادامه افزود: «تحقیقات قبلی به طور مداوم هرگونه اختلال ذهنی مشاهده شده در بین بیماران آپنه انسدادی خواب را به بیماری‌هایی که اغلب همراه با آپنه ظاهر می‌شوند، مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا، چاقی، دیابت، بیماری قلبی عروقی و سایر بیماری‌های متابولیک نشان داده است.»
روزنزوایگ می‌گوید: «یافته‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که داشتن آپنه انسدادی خواب ممکن است برای ایجاد تغییرات در توانایی فکری در اوایل دوران میانسالی، حتی در افراد سالم کافی باشد.»
تیم تحقیق خاطرنشان کرد که بین ۱۵ تا ۳۰ درصد از مردان مبتلا به آپنه خواب هستند. در همین حال، ۱۰ تا ۱۵ درصد از زنان نیز با این اختلال دست و پنجه نرم می‌کنند، هرچند روزنزوایگ خاطرنشان کرد که این اختلال در زنان پیش از یائسگی نسبت به همسالان مردشان کمتر شایع است. با این حال، این شکاف جنسیتی پس از یائسگی از بین می‌رود.
برای این مطالعه، محققان تصمیم گرفتند وضعیت روانی ۲۷ بیمار مرد مبتلا به آپنه انسدادی خواب را که هیچ مشکل پزشکی دیگری نداشتند، پیگیری کنند. هیچ زنی در تجزیه و تحلیل گنجانده نشد.
همه افراد بین ۳۵ تا ۷۰ سال سن داشتند. شانزده بیمار مبتلا به آپنه خواب خفیف تشخیص داده شدند و ۱۱ بیمار آپنه خواب شدید داشتند. هیچ کدام عادت فعلی سیگار کشیدن یا مشکل نوشیدن الکل نداشتند و هیچ کس چاق نبود.
نویسندگان مطالعه مجموعه‌ای از آزمایش‌های پردازش فکر را در میان گروهی از بیماران دچار آپنه خواب و همچنین در میان گروهی از هفت مردی که آپنه خواب نداشتند، انجام دادند.
نتیجه: بیماران مبتلا به آپنه خواب خفیف یا شدید در مقایسه با مردانی که این عارضه را نداشتند، به طور قابل توجهی در آزمایش‌ها بدتر عمل کردند.
بر اساس این گزارش، هر چه آپنه خواب آنها شدیدتر باشد، عملکرد بیماران بدتر است.
روزنزوایگ تاکید کرد که این تحقیق یک مطالعه کوچک است که تعیین علت و معلول را غیرممکن می‌کند.
او افزود، «با این حال، مطالعه نشان می‌دهد که آپنه خواب، به خودی خود برای شروع تغییر ظرفیت تفکر کافی است. البته این باید در مطالعات بسیار بزرگ‌تر ثابت شود، که بیماران را برای مدت طولانی‌تری دنبال خواهند کرد.»
