مدیرعامل انجمن اوتیسم ایران با بیان این که خانواده‌های اوتیسم در معرض آسیب‌های جدی روان هستند، از ارائه خدمات سلامت روان به «خانواده» افراد طیف اوتیسم با حمایت ۹۰ درصدی توسط این انجمن خبر داد.
به گزارش مئنیوز به نقل از ایسنا،سعیده صالح غفاری با تاکید بر اینکه خانواده‌های دارای فرزند اوتیسم نباید رها شوند، گفت: اهمیت سلامت روان خانواده، کمتر از مسیر توانبخشی کودکان دارای اوتیسم نیست. ما در انجمن اوتیسم ایران از ابتدای سال تصمیم گرفتیم مسیر توانبخشی را در شرایطی شروع کنیم که در کنار آن سلامت روان خانواده نیز ارزیابی شده و والدین جلسات مشاوره روانشناسی دریافت کنند و به صورت دوره‌ای این ارزیابی انجام شود.
وی افزود: با حامیان ضرورت این موضوع را مطرح کردیم و در بسته حمایتی، مسیر توانبخشی سلامت روان خانواده قرار گرفت.
او تاکید کرد: بنابراین خانواده این بیماران با حمایت ۹۰ درصدی می‌توانند وارد فرایند سلامت روان شده و مشاوره‌های روانشناسی و روانپزشکی دریافت کنند. در حال حاضر این خدمت به والدین دارای کودکان زیر هفت سال طیف اوتیسم و گروه‌های سنی دیگر داده می‌شود.
صالح غفاری درباره شرایط استفاده از این طرح، توضیح داد: لازم است شخص عضو انجمن اوتیسم ایران باشد و شرایط پیچیده دیگری نیازی نیست.
او با بیان اینکه مسیر توانبخشی اهمیت زیادی در بهبود شرایط کودکان دارای اوتیسم دارد، تصریح کرد: به عبارت دیگر تشخیص و شروع به موقع کلاس‌های گفتار درمانی، کاردرمانی، رفتار درمانی و بازی درمانی می‌تواند شرایط بهتری را در آینده برای شخص دارای اوتیسم ایجاد کند اما، آنچه در این میان فراموش می‌شود نقش خانواده است زیرا شخص ساعت‌های محدودی را در کلاس‌های توانبخشی سپری می‌کند و ساعت‌های بیشتری را در کنار خانواده است.
وی افزود: افراد دارای اوتیسم وابستگی‌های زیادی برای انجام کارهای روزانه دارند و به نوعی خانواده مراقب همیشگی شخص است و از تعویض لباس تا غذا خوردن را با کمک و همراهی خانواده انجام می‌دهد. این موضوع گاها تا بزرگسالی هم ادامه پیدا می‌کند و خانواده‌های اوتیسم در معرض آسیب‌های جدی روان هستند.
به گفته وی، به هم‌ریختگی‌های زیاد فرزندان اوتیسم در کنار نگرانی از آینده و منزوی شدن از اجتماع و محدود کردن ارتباطات اجتماعی همه و همه شرایط را برای خانواده سخت و سخت‌تر می‌کند.
مدیرعامل انجمن اتیسم ایران، افزود: این در حالی است که آموزش‌های خانواده محور اثر مسیر توانبخشی را چند برابر می‌کند و این موضوع شرایطی را می‌طلبد که پدر و مادر، سلامت روان داشته باشند و در آرامش و امیدواری بتوانند این مسیر سخت را طی کنند. در شرایط برعکس نیز والدین می‌توانند اثر کلاس‌های توانبخشی را کم‌رنگ‌تر کنند.
