محققان به این نتیجه رسیدند که بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و اختلال‌های عصبی‌ــ‌رشدی ارتباطی وجود ندارد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایندیپندنت فارسی، نتایج پژوهش جدیدی نشان می‌دهد مصرف استامینوفن در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم، اختلال کمبود توجه/بیش‌فعالی (ای‌دی‌اچ‌دی) یا ناتوانی ذهنی در کودکان ارتباطی ندارد.
این پژوهش که روز سه‌شنبه در «جاما نتورک» (JAMA Network) منتشر شد، داده‌های بیش از ۲.۴ میلیون کودک متولدشده در سوئد را از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۹ با پیگیری تا دسامبر ۲۰۲۱، تجزیه و تحلیل کرد. به گزارش هیل، محققان در نهایت به این نتیجه رسیدند که بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و اختلال‌های عصبی‌ــ‌رشدی ارتباطی وجود ندارد و این اختلال‌ها می‌تواند به عوامل دیگری مربوط باشد.
طبق گفته محققان، مقایسه شاخص خطر مطلق [absolute risk/ میزان وقوع یک بیماری خاص در یک جمعیت خاص در یک بازه زمانی مشخص] در کودکان ۱۰ ساله‌ای که در معرض استامینوفن قرار گرفته بودند، با افرادی که در معرض آن نبودند، نشان داد که در مورد ابتلا به اوتیسم، این خطر ۱.۳۳ درصد در برابر ۱.۵۳ درصد بود. این میزان در ابتلا به ای‌دی‌اچ‌دی ۲.۴۶ درصد در برابر ۲.۸۷ درصد شد و در ابتلا به ناتوانی ذهنی این آمار به ۰.۷۰ درصد در برابر ۰.۸۲ درصد رسید.
از آنجا که تحلیل و بررسی اولیه نشان داد خطر ابتلا به اوتیسم، ای‌دی‌اچ‌دی و ناتوانی ذهنی در میان کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری استامینوفن مصرف کرده‌اند، کمی افزایش می‌یابد، محققان پژوهش دوم را روی خواهر و برادرها انجام دادند.
طبق تجزیه و تحلیل گروه کنترل خواهر و برادرهاــ که مصرف استامینوفن مادران هنگام بارداری یکی از آن‌ها و مصرف نکردن در بارداری دیگری را بررسی می‌کردــ هیچ ارتباطی بین اختلالات رشدی‌ــ‌عصبی و مصرف استامینوفن گزارش نشد.
این تحقیق نشان داد که بین مصرف استامینوفن و اختلالات رشدی‌ــ‌عصبی رابطه علت و معلولی وجود ندارد.
بر اساس نتایج این پژوهش، یک عامل یا علت خاص و یکتا نمی‌تواند به‌تنهایی این ارتباط را تبیین کند، بلکه عوامل متعددی مانند سلامتی والدین و مشخصه‌های جمعیت‌شناختی نظیر سن، جنسیت، تحصیلات، شغل، درآمد، محل زندگی، و وضعیت اجتماعی‌ــ‌اقتصادی ممکن است به طور جداگانه یا در ترکیب با یکدیگر، بر ارتباط بین مصرف استامینوفن و بروز این اختلال‌ها تاثیرگذار باشند.
