توضیح اولیه
بدیهی است این ویژگی‌های ٢٠ گانه گرچه به هیچ وجه جامع و مانع نیست، لیکن با توجه به وضعیت نظام سلامت کشور و با لحاظ قرار دادن مدل های بین المللی، می تواند در جای خود به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کمک کند تا به بهبود سلامت آحاد مردم و بهینه شدن نظام سلامت کشور و ارتقا کیفیت خدمات بهداشتی مؤثر و ارتقای جایگاه علمی و آموزشی و پژوهشی دانشگاههای علوم پزشکی کشور بپردازد:
تخصص و دانش پزشکی: داشتن مدرک تحصیلی مرتبط با پزشکی، بهداشت یا مدیریت سلامت و تجربه کافی در این زمینه‌ها؛ وزیر بهداشت باید دارای تحصیلات و تجربه در زمینه‌های مرتبط با بهداشت و درمان باشد، تا بتواند تصمیمات علمی و دقیق در حوزه سلامت بگیرد.
رویکرد علمی و مبتنی بر شواهد: اتخاذ تصمیمات بر اساس داده‌ها و شواهد علمی و توانایی در تحلیل و ارزیابی اطلاعات؛ با تاکید بر فنآوری های روزآمد مثل هوش مصنوعی و …
مدیریت و رهبری: توانایی مدیریت نظام بهداشت و درمان، که شامل بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و آموزش پزشکی است، از اهمیت بالایی برخوردار است. وزیر باید توانایی رهبری تیم‌های بزرگ و هماهنگیمیان بخش‌های مختلف را داشته باشد.
توانایی درک و اعمال سیاست‌های کلان کشور: وزیر بهداشت باید با سیاست‌های کلان کشور در زمینه سلامت و توسعه اجتماعی آشنا باشد و بتواند آن‌ها را در برنامه‌های وزارتخانه اعمال کند.
توانایی کار تیمی: قابلیت کار در تیم‌های چند رشته‌ای و همکاریبا سایر بخش‌ها و سازمانها.
تجربه مدیریتی و تجربه مدیریتی در نظام سلامت: تجربه در مدیریت سیستم‌های بهداشتی و درمانی و توانایی در برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌های بهداشتی.
شناخت از نظام سلامت ایران: وزیر بهداشت باید به‌خوبی با نظام سلامت کشور و چالش‌های موجود در آن آشنا باشد تا بتواند سیاست‌هاو برنامه‌های مؤثری تدوین کند.
تعهد به سلامت عمومی: داشتن دیدگاه و تعهد به بهبود سلامت عمومی و ارتقاء کیفیت خدمات بهداشتی.
آشنایی با چالش‌ها: شناخت دقیق از چالش‌ها و مشکلات بهداشتی کشور و توانایی در ارائه راه‌حل‌های مؤثر.
مدیریت بحران: توانایی در مدیریت بحران‌ها و شرایط اضطراری بهداشتی شامل بحران های مدیریتی، بحران های ملی و بین المللی سلامت و بیماری ها، بحران های مالی و بودجه ای و ….
توانایی حل مسئله و تصمیم‌گیری: وزیر بهداشت باید بتواند در شرایط بحرانی و در مواجهه با مشکلات، تصمیمات سریع و مؤثر بگیرد.
نوآوری و خلاقیت: توانایی در ایجاد و پیاده‌سازی نوآوری‌ها و برنامه‌های جدید در حوزه بهداشت و درمان.
توانایی و مهارت‌های ارتباطی: وزیر باید توانایی برقراری ارتباط مؤثر با مقامات دولتی،ارگان ها،سازمانها، جامعه پزشکی، کارکنان حوزه بهداشت، و عموم مردم را داشته باشد.
پایبندی به اخلاق حرفه‌ای: رعایت اصول انسانی در تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌ها بسیار مهم است.اخلاقی و انسانی در تمام تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات؛ تعهد به اصول اخلاقی و
توجه به عدالت در سلامت: وزیر باید تلاش کند تا به همه اقشار جامعه دسترسی عادلانه به خدمات بهداشتی و درمانی داشته باشند.
درک مسائل مالی و اقتصادی: وزیر باید توانایی مدیریت منابع مالی را داشته باشد و با روش‌های بهینه‌سازی هزینه‌ها و تأمین مالی نظام سلامت آشنا باشد.
توجه به آموزش پزشکی: وزیر باید بر آموزش و تربیت پزشکان و کادر درمانی نظارت کند و تلاش کند تا سطح آموزشی در دانشگاههای علوم پزشکی کشور بالا برود. بدیهی است صیانت از نظام آموزش پزشکی کشور و پاسداشت ثمرات ارزشمند آن و تدبیر در حفظ و نگهداشت فارغ التحصیلان و مراقبت از دانشجویان از اهم وظایف وزیر محترم است
آشنایی با روش های روزآمد علمی برای ارتقای جایگاه کشور در دنیا از لحاظ توانمندی پژوهشی و فنآوری و لبه های دانش: با توجه به دستآوردهای کشور در نظام پژوهشی و علمی، حفظ، صیانت و ارتقای این جایگاه از اهم اولویتهای کشور است
آشنایی با اصول و روش های دیپلماسی سلامت
لازم است وزیر محترم هم در حیطه آموزش پزشکی، هم همکاری های علمی و پژوهشی، هم ارائه خدمات درمانی و هم اقتصاد سلامت و تولیدات منتج به ثروت آفرینی برای کشور در سطح بین المللی اشراف داشته باشد
توجه ویژه بر مولفه های اجتماعی سلامت
وزیر محترم باید بتواند با توجه به نقش بسیار مهم مولفه های اجتماعی در نظام سلامت، هم از اشراف بر این حیطه برخوردار باشد و هم بتواند با کلیه دستگاههای مرتبط، تعامل و ارتباط داشته باشد و از این راستا، حقوق مصرح قانونی نظام سلامت را از سایر دستگاههای کشور استیفا کند (مواردی مثل عوامل آلوده ساز محیط زیست یا عواملی که باعث مرگ و میر آحاد ایرانیان در تصادفات جاده ای و …. می گردد)
پایان خبر/
